Б.ЛХАГВАСҮРЭН “Хайрын мадригал”

Би ганцхан чам руу татсан шулуун чавхдас

Чи ганцхан над руу татсан шулуун чавхдас

Намайг, чамайг атгасан

Үй түмэн галт хараацай

Судасны минь доргионд үсчинэ

Газар тэнгэрийн оньсого таалцана

Намайг чамайг мөргөсөн

Үүл тэнгэрийн навчис

Зүрхний минь илдэнд сэмэрнэ

Зүүд гэгээрлийн хязгааргүйд хийснэ

Чам руу татсан шулуун чавхдас гэмээнэ би

Над руу татсан шулуун чавхдас гэмээнэ чи

Чамдаан хазайна үгүй хүрч

Наддаа хазайна үгүй ирж

Би цэнхэр өнгөтэй

Чи цагаан өнгөтэй

Хос шулуун болон

Хүслээ элдэн одно.

Хуурын чавхдас мэт бидэн хоёр дээр амьдрал

Тэнгэрийн заадас шиг эрмэг хөвчөөр туульс хайлна.

Үүлтэй тэнгэр газарт орон зайгаа булаалгаж

Үхэхийн цаг ирэхэд бидэн хоёр

Бие биедээ шингэн огтлолцоно.

Түгээх
СЭТГЭГДЭЛ ҮЛДЭЭХ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *