Би хоёр ихэр охин, нэг хүүтэй. Би хүүхдүүдийнхээ талаар тодорхой ярьмааргүй байна. Ээж нь цэвэрлэгч гээд зарим нэг мэдэхгүй хүмүүс нь таниад, хүүхдүүдийн минь амьдралд ямар нэг сөрөг зүйл тохиолдохвий гэж санаа зовоод л тэр шүү. Миний хүүхдүүд хэзээ ч ээжээсээ ичиж нууж хааж байгаагүй ээ. Гэхдээ эгч нь хүмүүс ямар олон өнгөтэй байдгийг өөрийн амьдралаараа мэдэх учир дэмий байх гэж бодлоо.
Намайг Г.Сүрэн гэдэг. Эгч нь одоо хүмүүсийн хэлж, ярьдгаар зам цэвэрлэдэг ТҮК-ийн ажилтан. Энэ ажлаа хийгээд дөрвөн жил болж байна. Хааяа хүүхдүүд шиг минь залуучууд загнаж хараана. Ажлыг минь хүндлэхгүй юм гэхэд холдооч, зайлаач гээд элдвээр хараана. Тэр үед л ёстой танихгүй хүн байлаа ч газар дор орчмоор санагдтал ихээр гомддог. Би ч гэсэн эх хүн, би та нарын ээж, эгчтэй чинь л адилхан эх хүн шүү дээ гээд хэлмээр санагддаг юм. Үеийн хөгшин хүмүүс загнаж хараах яах вэ, тоодоггүй юм. Тэдний үе угаасаа дуусаж байна. Ирээдүй болсон залуучууд яагаад ийм байна вэ гэж бодохоор би өөрийн хүүхдүүдээ хүнлэг сайхан сэтгэлтэй, боловсролтой болгох тал дээр маш анхаардаг. Би хүүхдүүдээ үнэтэй сургуульд оруулж, өндөр боловсрол эзэмшүүлж чадаагүй ч гэсэн хичээлээ тараад ирэхэд нь хичээлийг нь өөрөө харж байгаад хийлгэдэг байсан. Яг үнэндээ зөв буруу хийгээд байгаа үгүйг нь ч өөрөө мэдэхгүй байгаа ч гэлээ даалгавраа хийгээгүй байснаас дээр гэж бодоод л харж суудаг байлаа. Хоёр охиноо төрүүлсний дараа хань минь элэгний хорт хавдар гэж оношлогдоод бид сайн эмчилгээ хийлгэж чадалгүй, нээх удаагүй өнгөрсөн дөө.
Эмэгтэй хүн нэг хүүхэд төрүүлэхэд л хэчнээн их өвдөж байж хоёр яс салдаг билээ дээ. Тийм байхад хоёр ихэр хүүхэд цагийн зайтай төрүүлнэ гэдэг бол, яг эхэнд авсан өвдөлтөө дахиад авна гэсэн үг шдээ. Маш их тамирдана, өвдөнө. Хоёр охин дээрээ их дотуур урагдал, язралтай төрж байсан. Хэдий тийм ч гэлээ цээжин дээр минь хүүхдүүдийг минь тавиад, хоёр талдаа амлуулахад би энэ хорвоогийн бүх жаргалыг хоёр дахин үржүүлж мэдэрсэн. Та нар төсөөлөөд үз дээ, хоёр талын хөхнөөс чинь шоб шоб гэж хөхөнгөө яг адилхан хоёр нүд чамруу ширтээд, бяцхан гараараа энгэрийг чинь зуураад би тэр мэдрэмж, дүр зургийг одоо ч сэтгэлдээ хадгалж, яг тэр хэвээр нь зураглаж боддог. Хоёр хүүхэд зэрэг өсгөнө гэдэг бол асар их ядардаг. Би анхны хүүхэд, дараагийн ихрүүдээ их хол зайтай төрүүлсэн болохоор хүүхдээс бараг л төсөөрчихсөн шинэхэн ээж шиг л болчихсон байсан. Шөнө нэгийг нь хуурайлаад, хөхүүлээд унтуулсан хойно нөгөөдөх нь сэрчихнэ. Шөнөдөө би бараг хоёр, гурван цагийн л нойр авдаг байсан. Нөхөр минь бие нь тааруу учир сэтгэл нь байвч тусалж барагтай л чадахгүй. Хөөрхий бид гурвыгаа яажшуухан хөглөж, ядарч байгааг хараад сэтгэл нь өвдөхөөс өөр зүйл хийж чадахгүйдээ хий л зовно. Ихэр хүүхэд төрүүлээд эх хүн нэг насны нүглээсээ чөлөөлөгдөж байдаг юм гэнэ лээ. Хоёр ихрүүд маань бие султай төрсөн болохоор юм л бол яасан нь мэдэгдэхгүй уйлдаг. Нөхрөөсөө хойш хүүхдүүд өвдөөд шөнө уйлахаар нь, яах учраа олохгүй, хэдий гурван хүүхдийн эх хүн ч гэлээ айгаад хоёр хүүхдээ тэврээд яахаа мэдэхгүй дагаад л уйлдаг байлаа. Хэндээ эрхэлж уйлж байгаа юм бүү мэд. Хар шөнөөр хүүхэд яасан нь мэдэгдэхгүй уйлаад байхаар сэтгэл ч өвдөнө, айна. Тэр үедээ залуу ч байж хүүхдүүдээ хий юм хараад айж сэвтээд байгаа юм болов уу гээд есөн шидийн хий юм бодоод өөрийгөө айлгаад, хүүхдүүдээ дагаад л уйлдаг байж билээ. Би хоёр ихэр дээрээ, муу хүүгээ их зөнгөөр нь хаясан даа. Нөхрөө асарна, дээрээс нь, охидуудаа өсгөнө. Миний муу хүү ээжийгээ ойлгож бор зүрхээрээ муу хүн болохгүй өссөн дөө. Хүүгээсээ өөр юм би хүсдэггүй ээ.