“Бидэнд нүүрсээ том зах зээл дээр гаргаж зарна гэдэг том өрсөлдөөн байсан. Хятадын зах зээл дээр Монгол Улсын нүүрс өрсөлдөх чадвартай байх уу? Зарж байгаа нүүрснээсээ Монгол Улс илүү өндөр ашиг авч чадах уу гэдэг өрсөлдөөнд бид 16 жил ялагдсан. Тэрийг бодитойгоор хүлээн зөвшөөрөх ёстой.
Үүний гайгаар бидэнд алдагдсан боломж юу байгаа вэ гэдгээ бид харах ёстой. Зүгээр бизнесийн зарчмаар Монгол Улс санхүүгийн ачаа үүрэхгүйгээр эдийн засгийн үр ашигаа олж болох, дэд бүтэц байгуулж болох, үүн дээрээ суурилаад дараа дараагийн асуудлаа шийдэж болох байсан тэр боломжуудаа үнэхээр алдсан.
Өнөөдөр эрчим хүчний хомсдолтой байгаа, утаатай байгаа, эмнэлгийн хүрэлцээгүй байгаа, боловсролын чанар ийм доогуур байгаа гэхмэтчилэн, цаашлаад бид эдийн засгийн тусгаар тогтнолоо хангаж чадахгүй байгаа байдал гадны гар хөлүүдийн тоглолтоос болсон.
Энэ байдлаас болоод Монгол Улсад гурван зүйлийг галзууруулсан.
Нэгт, популизм. Бид эрүүл ухаанаар асуудлыг шийдэж чадахаа байсан. Хэн илүү сайн популимз хийж, хэн нь илүү сайн хүн хуурна тэр нь улс төрийн оноо авдаг болтлоо галзуурсан.
Хоёрт, төрийн данхайлт. Сүүлийн 10 жил төрийн эрх мэдэл, оролцоо, зарж байгаа мөнгө галзууртлаа данхайсан.
Гуравт, хуулийн байгууллагын сорилт. Тогтолцооны авлига гаарсан. Үндсэн хуулийн Цэц Үндсэн хуулийг хулгайлж дүгнэлт гаргана гэдэг тогтолцооны авлигын хамгийн том жишээ.
Хулгай хийдэг ийм өндөр түвшний албан тушаалтнуудад хууль очиж чадах эсэхээ, энэ төрийн данхайлтыг буулгах эсэхээ бид одоо ярилцах ёстой!”