REVIEW | ТАМГАГҮЙ ТӨР жүжиг үзэгчдийн зүрхэнд юуг “ТАМГАЛАВ”

Нэрт зохиолч Бавуугийн Лхагвасүрэнгийн Тамгагүй төр жүжгийг нэг удаа таллаж, хоёр удаа бүтэн үзэв. Ингэхдээ тайз засалт, хөгжмийн найруулгыг бишрэн огшсоноо нуух юун. Дуу алдам. Мэлмий, оюунаа баясган цэнгүүлэхийг хүсэгч хэн бүхэнд эл бүтээл амттай, шимтэй, тансаг байх нь маргаангүй ... 

Тамгагүй төр нь 1998 онд Ардын уран зохиолч Б.Лхагвасүрэнгийн бичсэн гурван бүлэг, зургаанүзэгдэлтэй эмгэнэлт түүхэн жүжиг юм. Уг бүтээлийг 1998 онд анх тайзан дээр тавигдаж байжээ. Энэ цагаас хойш арван жилийн дараа буюу 2008 онд дахин олны хүртээл болсон бол 2022 онд Улсын драмын эрдмийн театрын тайзнаа найруулагч Б.Баатар физикл драмын хэлбэрт оруулан найруулж толилуулсан юм.

Үйл явдал 

Магад эрэгтэй байж үзээгүй болохоор мэдэрч чадаагүй байх. Тэр тусмаа хаан байх тухай бодож ч үзээгүй хүний хувьд нэг өдөр хоёр нуган үртэй болох мэдрэмжийг төсөөлж ядан байв. Тухайн үед анагаах ухааны хөгжлийн А үсэг ч байгаагүй гэдгийг өлгийтэй байхад нь сольсон хоёр хүүхдийг том нас биед хүрсэн хойно нь ч ялгахгүй байх хэсгээс харагдана. Гэвч энэ чинь жинхэнэ жүжиг шүү дээ. Жүжигчид тайзан дээр тоглож буй жүжиг. Цухалдаж, өндөс хийн бачуурч байгааг ажвал тэр хэмжээний  сэтгэл зүрхэнд ойр тогложээ. Их хатны овжин байгаа, бага хатны гэнэн байгаа хоёр дүндээ дүн. Хүн гэдэг амьтны хоёр талыг дэлгэж харуулах шиг л санагдана. Хааны үнэнч албатын дүрээр хамаг бузрыг эхлүүлэгч Эгэрэг энэ жүжигт нэлээн хүч нэмжээ. Түүний хэсэг эхлэх төдийд л эмээж, айдас хурах шиг. Юу гэж сэтгэх бол, одоо ямар увиагүй үг хэлэх бол гэхээс түгшинэ. Хүнийг ингэж биеэ чангалтал дүрээ бүтээнэ гэдэг Болд-Эрдэнэ жүжигчний гарт орсон зүйл байх аа гэмээр л .. Хааны итгэлээр хуяг хийсэн албат нь эх хатантай нөхцөж, бүрэлдсэн үрээ хаан сэнтийд суулгах атгаг санааны золиосонд бага хатан төрүүлсэн үрээ төрөөгүй хүүхдээр сольж, түүнийхээ араас харуусан амиа алдаж буй эмгэнэлт хэсэг сэтгэл урна. 

Дүр

Энэхүү жүжгийн хамгийн өвөрмөц дүрийг жүжигчин Дооёо бүтээдэг. Эх хатан ба хааны албат Эгэрэгийн дундаас төрсөн боловч бага хатан, хаан хоёрын хүүгээр амьдарч байгаад үхдэг. Татаж унах өвчтэй. Ерөөс тун өрөвдөлтэй хувь тавиланг туулж дууссан Ачир хүү. Хаан болох ёстой гэх хууль мэт үгээр нүдүүлж өсөхдөө хэрцгий бөгөөд мулгуу болж төлөвшжээ. Хүний амиар наадмаар байна гэж хорсох нь яаж ч бодсон хаан болж эс чадах хүний үг шиг. Ямартай ч хэлсэн үг, хийсэн үйлдэл бүр нь цухалдуулж чадсан энэ дүр үзэгчдийн санаанаас тийм ч амар арилахгүй болов уу … 

Дүгнэлт

Улсын хэрэг учиртай. Сэтгэл хөдлөл өндөртэй, өнөөдрөөрөө тав тух хөөж амьдардаг шинжтэй хүн лав төрийн сэнтийд суух хувьгүй гэдгийг л ойр ойрхон бодно. Орчин үеийн нийгэмд буулгаж бодсон хэрэг л дээ. Арав, хорь, гучин жилийн дараа үргэлжлэх амьдрал яах вэ. Миний энэ насны жаргал уу. Улс орны ирээдүйд үлдэх хувь заяа юу. Энэ хоёрын заагийг мэдэрдэг хүн л төрийн хэргийг төлөв шийдэж чаддаг юм байна гэж тунгаав. Хайртай хатан минь. Нялх үр минь. Туулсан зовлон минь яах вэ. Итгэсэн итгэл минь хаачих вэ гэж гонгинохгүй. Хүннү төрийн хаан шиг төгссөн нь энэ жүжгийг гурав давтан үзэх шалтгаан байлаа. 

Эл бүтээлийн оргил хэсгийг хөндөж, сэглэлгүй үлдээв. Та өөрөө зорьж мэдэрсэн нь уншиж огшихоос илүү таашаалтай биз ээ … 

Түгээх
СЭТГЭГДЭЛ ҮЛДЭЭХ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *